Savoir-vivre przy wręczaniu wizytówek

Złota maksyma dyplomacji brzmi:„Nie lekceważcie drobnostek, ponieważ od drobnostek zależy doskonałość, a doskonałość nie jest drobnostką”.

Z drobnostek budujemy naszą codzienność, zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. By zbiór owych drobiazgów nie przypominał chaosu, porządkujemy go według ustalonych reguł savoir-vivre’u odpowiadających danej dziedzinie życia i ogólnie przyjętych w określonym regionie kulturowym.

Savoir-vivre w biznesie ma szczególną rangę.  Nienaganny sposób bycia, znajomość zasad etykiety, kurtuazja, doskonałe maniery to rdzeń każdego spotkania biznesowego (zresztą –  nie tylko biznesowego). Kodeks postępowania w kontaktach na polu zawodowym odnosi się przede wszystkim do sposobu nawiązywania lub podtrzymywania znajomości poprzez wizytówki. Okazało się, że tak niepozorny, maleńki kartonik może przysporzyć mnóstwa kłopotliwych sytuacji.

Kiedy dawać swoją wizytówkę? Kto komu pierwszy? Co jest absolutną gafą przy wręczaniu wizytówek? Co zrobić z otrzymaną wizytówką?

Najwięcej kłopotów sprawia określenie kto, komu pierwszy daje wizytówkę. Przyjęło się,
że wymianę wizytówek inicjuje osoba starsza i wyższa rangą. Problem pojawia się natomiast, gdy druga osoba jest starsza, ale jednocześnie niższa ranga. Jak wówczas należy się zachować? W kontaktach służbowych ważniejsze jest kryterium rangi natomiast w kontaktach prywatnych ważniejsze jest kryterium wieku.

Wizytówki powinny być wręczane na końcu każdego spotkania. Istnieje jednak wyjątek od tej reguły. Mianowicie podczas spotkań biznesowych, kiedy widzimy osobę po raz pierwszy, powinniśmy wręczyć wizytówkę na początku. W takiej sytuacji wskazane jest rozdanie biletów wizytowych wszystkim obecnym osobom. Nieco inaczej należy zachować się podczas nieformalnych bankietów, targów czy konferencji. Wówczas przekazujemy nasze wizytówki jedynie osobom, z którymi chcemy nawiązać kontakt.

W uzupełnieniu przestawiam kilka przydatnych uwag, odnośnie wręczania wizytówek:

  • Wizytówki  należy mieć zawsze przy sobie, najlepiej i najwygodniej w specjalnym wizytowniku, by nie szukać ich nerwowo po kieszeniach czy w torebce. Czyste, bez zagiętych rogów, elegancko wydane świadczą o właścicielu.
  • Nigdy nie prosimy kobiety i osoby wyższej rangą o wizytówkę.
  • Nie rozdajemy wizytówek przy stole.
  • Za otrzymaną wizytówkę dziękujemy i rewanżujmy się swoją od razu.
  • Wizytówkę podajemy prawą ręką. W Chinach, Japonii, Singapurze i Hong Kongu – obiema rękami.
  • Otrzymanej wizytówki nie wypada chować do kieszeni, czy torebki lecz przez moment zaznajomić się z treścią. Można przy tym skomplementować kartonik.
  • Unikajmy dopisywania notatek na odwrocie wizytówki. Wszelkie dodatkowe informacje piszmy na wierzchu wizytówki, ewentualnie kończąc na odwrocie.
  • Przychodząc na spotkanie do biura, podajemy swoją wizytówkę sekretarce, by mogła nas zaanonsować.
  • Nie bądźmy nachalni z wizytówkami, nie rozdawajmy ich osobom przypadkowym.

Wizytówka nie tylko wskazuje na naszą pozycję społeczną, ale także określa naszą osobowość. Wygląd, treść, forma wizytówki i wreszcie sposób jej wręczania mówią nie tylko kim jesteśmy, ale przede wszystkim – jacy jesteśmy.

Comments are closed.